Η αγαπημένη ομάδα GAFF με τις αμέτρητες επιτυχίες ("Η Πανούκλα", "Ο κατά φαντασίαν ασθενής", "Το ημερολόγιο ενός τρελού") ανεβάζει φέτος για δεύτερη χρονιά και με συνεχόμενα εβδομαδιαία sold out το «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη.
Οι εντυπώσεις μας
Ο Χρόνης Μίσσιος βρίσκεται στη μέση του Εμφυλίου πολέμου στα 16 του χρόνια οπότε και συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Μεταφέρεται μεταξύ φυλακών και σωφρονιστικών ιδρυμάτων και τέλος στέλνεται στην εξορία ως το 1973 οπότε και αποφυλακίζεται οριστικά.
Γύρω από ένα τραπέζι μαζεύονται 4 φίλοι, ή 4 εχθροί, ή κάποιοι φίλοι και κάποιοι εχθροί. Συχνά είναι 4 φαντάσματα, 4 συγκρατούμενοι αλλά πάντα είναι 4 παιδιά. Συνομιλούν μεταξύ τους, αφηγούνται, αγαπιούνται και μισιούνται. Η εξαθλίωση, τα βασανιστήρια και ο θάνατος στις φυλακές. Καθώς τα ρούχα των κρατουμένων αφαιρούνται κατά το σωφρονισμό, έτσι χάνεται και η ανθρωπιά τους. Η ανθρωπιά χάνει το νόημα και την υπόσταση της όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την επιβίωση και την απόλυτη απελπισία. Τα παιδιά 16 χρονών δεν θεωρούνται πια παιδιά, έπρεπε να μεγαλώσουν απότομα μέσα στον πόλεμο, μέσα σε μια φυλακή. Η παιδικότητα που έχει προ πολλού πετάξει μακριά, εμφανίζεται και πάλι λίγα δευτερόλεπτα πριν η ψυχή αφήσει τον άδικο αυτό κόσμο. Άδικος τότε, άδικος και τώρα. Γιατί τα παιδιά είναι μέχρι και σήμερα αυτά που πληρώνουν το τίμημα της σκληρότητας του κόσμου.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται και πάλι ο απίστευτα ταλαντούχος Ιωσήφ Ιωσηφίδης, ενώ το θίασο συμπληρώνουν οι Κωνσταντίνος Πασσάς, Δημήτρης Μαμιός και Γιάννης Μάνθος. Οι ερμηνείες είναι συνταρακτικές και απόλυτα καθηλωτικές. Ο συνδυασμός της πάντα άρτιας σκηνοθεσίας της Σοφίας Καραγιάννη και του ωμού κειμένου του Χρόνη Μίσσιου, το κάνει εξαιρετικά δύσκολο να πάρεις τα μάτια σου από τη σκηνή.
Ο Χρόνης Μίσσιος αποχαιρέτησε αμέτρητους φίλους του στη φυλακή, απο μια σκληρότητα που φαίνεται ανήκουστη και παράλληλα απίστευτα οικεία. Μήπως τελικά και σήμερα βιώνουμε ένα αντίστοιχο πνευματικό θάνατο των αξιών μας που φθείρονται;
