Review: «Intra Muros» | Ανάμεσα σε ανθρώπινες ζωές
- Απόστολος Ιωαννίδης
- πριν από 4 ημέρες
- διαβάστηκε 2 λεπτά
Με μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου την παράσταση «Intra Muros», σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη. Το «πολύκροτο» έργο του Alexis Michalik, γεμάτο από βαθιά ανθρώπινες εντάσεις, αντιθέσεις και συναισθήματα, προκάλεσε το θεατρικό κοινό να δει με καθαρότητα σε καρδιά και νου, ένα «μωσαϊκό» σκηνικών ιστοριών, με κεντρικούς πόλους το θέατρο και...τη φυλακή!
Δύο ηθοποιοί συνεργάζονται με μια κοινωνική λειτουργό, με σκοπό να δημιουργήσουν θεατρικό εργαστήρι σε μια φυλακή της Γαλλίας. Στο εργαστήρι συμμετέχουν μόλις δύο κρατούμενοι και, ενώ πρόκειται φαινομενικά για μια απλή, θεατρική ομάδα, ανοίγεται ένας νέος δίαυλος εξιστόρησης κρυμμένων μυστικών, που εμπλέκουν και τους 5 αυτούς ανθρώπους σε μια «δίνη» παρελθόντος και παρόντος.Ο Παντελής Δεντάκης, σκηνοθέτης της παράστασης, κατάφερε να δημιουργήσει ένα θέαμα των 110 λεπτών, εκ των οποίων η κάθε στιγμή διεγείρει εντυπώσεις, συναισθήματα και σκέψεις στους θεατές. Ο «ζωντανός» ρυθμός της παράστασης, η γρήγορη εναλλαγή ιστοριών, συνθηκών και καταστάσεων ενώπιον του κοινού και η διάθεση για βαθιά διείσδυση στον κάθε ήρωα ξεχωριστά συνέθεσε ένα εξαίρετο συνονθύλευμα ανθρωπιάς, συγχρονικότητας και καλλιτεχνίας, παρωθώντας το κοινό να βρεθεί μάρτυρας, ανάμεσα στις μαρτυρίες των βίων πολλών χαρακτήρων, εντελώς κανονικών, σχεδόν καθημερινών.
Η μουσική του Σταύρου Γασπαράτου, παράλληλα με τον φωτισμό του Αποστόλη Κουτσιανικούλη, ενίσχυσαν τη δυναμική της εκάστοτε, δραματικής φάσης με εξαιρετική ευστοχία, ενώ η σκηνογραφία της Ηλένια Δουλαδίρη συγκρότησε ένα σκηνικό πλαίσιο τόσο ξεκάθαρο και τόσο ευπροσάρμοστο στις εναλλαγές του έργου, που «βύθισε» τους θεατές στο κλίμα της κάθε ιστορίας.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών διακατέχονταν από σκηνική ετοιμότητα, καλλιτεχνική ευφυΐα και βαθιά ενάργεια. Ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης, η Αλεξάνδρα Αϊδίνη, η Αμαλία Νίνου, ο Νικόλας Δροσόπουλος και ο Γιώργος Συμεωνίδης υποδύθηκαν τόσο τους βασικούς, όσο και τους συμπληρωματικούς ρόλους του έργου, αναδεικνύοντας τόσο τις ξεχωριστές, καλλιτεχνικές τους προσωπικότητες, όσο τη φανερή τους δεινότητα, ως ερμηνευτές του «σήμερα».
Το «Intra Muros», ως μια παραστατική «κλειδαρότρυπα» στις ζωές και τον ψυχισμό ανθρώπων, που συνυπάρχουν σε κοινές, κοινωνικές συνθήκες, έδωσε την ευκαιρία στο κοινό να προσπεράσει τα ευκόλως βλεπόμενα και να αντιληφθεί τα βαθύτερα κίνητρα της ανθρώπινης βούλησης και σκέψης. Μια σύγχρονη, προσεγμένη και ευχάριστα ουσιώδης παράσταση, την οποία κάθε θεατής προτρέπεται να δει!
