Μετά το «"ΝαιΚουλΈκλεισε" την "Κουβέρτα" της αγαπημένης Χρύσας Κατσαρίνη, υπογράφω το τρίτο μου review σχετικό με το stand up comedy και δηλώνω ευτυχισμένη! Πρόκειται για το "Δουλίτσα να υπάρχει" του Πάρι Ρούπου.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Ο Πάρις παρουσιάζει την κωμωδία η οποία είναι γνωστή ως one liner comedy. Ουσιαστικά, τα αστεία του είναι λιγότερο σε μορφή ιστορίας και περισσότερο σύντομα και αυτόνομα που όμως έχουν το τυπικό punch line στο τέλος.
Ένα αρκετά ενδιαφέρον φακτ που ίσως πρέπει να ξέρεις για να καταλάβεις την κωμωδία του Πάρι είναι πως στην εκπομπή του Ηλία Φουντούλη στο You Tube «Ένας κωμικός και ένα σάντουιτς» όπου σε κάθε επεισόδιο ρωτάνε και ένα διαφορετικό κωμικό και φίλο του Πάρι την ερώτηση «Τι σάντουιτς θα ήταν ο Πάρις Ρούπος;» οι απαντήσεις κυμαίνονται από «Ψωμί, θλίψη, ψωμί και δάκρυα» (Κωνσαντίνος Μπούρας -Μπαιμάκος) έως και «το σάντουιτς που τρώς όταν έχεις μεθύσει πάρα πολύ [...] και είναι από καντίνα και είναι σίγουρα κάτι που θα σου φέρει σύντομα πολλά προβλήματα και μπαγιάτικες πατάτες» (Χρύσα Κατσαρίνη) κλπ. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Οι εντυπώσεις μας
Η αλήθεια είναι πως εγώ προσωπικά είμαι μεγάλη φαν του κυνικού χιούμορ αλλά και των κρύων αστείων – οκ με ένα μέτρο παιδιά! Πολλοί ίσως χαρακτηρίσουν την κωμωδία του Πάρι έτσι αλλά εγώ δεν είμαι από αυτούς! Για εμένα είναι αξιαγάπητος και ξεκαρδιστικός!
Με αστεία από τον Τιτανικό και τις ερωτικές ταινίες έως και το ολοκαύτωμα (ήταν πολλά μην ρωτάτε), το «Δουλίτσα να υπάρχει» στο Θέατρο Αλκμήνη μου χάρισε 1.5 ώρα ατελείωτου γέλιου και έκανε την Τετάρτη – τη χειρότερη μέρα της εβδομάδας καθώς είναι ακριβώς στη μέση – μακράν καλύτερη!
Και ήμουν και εγώ εκεί!
Απομένουν λίγες παραστάσεις ακόμα οπότε μην το χάσετε.
Comments