Στο ζεστό και φιλόξενο θέατρο Θησείον, η ομάδα ΠΥΡ ανεβάζει την παράσταση «Καρένινα» σε κείμενο του πολύτιμου για το θέατρο Αργύρη Ξάφη και σκηνοθεσία της Ιούς Βουλγαράκη. Ο Αργύρης Ξάφης ουσιαστικά ξαναγράφει από την αρχή την ιστορία της τολστοϊκής ηρωίδας, συμπεριλαμβάνοντας στην πορεία της και τον Λέβιν, έναν ήρωα που, όπως μας είπε και ο ίδιος, «καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του μυθιστορήματος, είναι ένα alter ego του ίδιου του Τολστόι, αλλά δεν περιλαμβάνεται στις άλλες θεατρικές αναγνώσεις του μυθιστορήματος».
Μια γυναίκα και ένας άνδρας, η Άννα και ο Λέβιν, σε δύο παράλληλες ιστορίες αναζητούν το νόημα της ύπαρξής τους διεκδικώντας με το δικό τους τρόπο την προσωπική ελευθερία μέσα σε μια ασφυκτικά συμβατική κοινωνία που κατηγοριοποιεί στερεοτυπικά τους ανθρώπους και καταλήγει να συνθλίβει τη φύση τους. Η πορεία του αγώνα τους και τελικά η μοίρα τους θα είναι εντελώς διαφορετικές.Δε σκέφτεσαι λεπτό ότι βλέπεις το ρομαντικό στοιχείο του κλασικού μυθιστορήματος του Τολστόι όσον αφορά την εποχή. Παρ’ ότι υπάρχει, ο έρωτας στο κείμενο του Αργύρη Ξάφη λειτουργεί περισσότερο ως μοχλός για περαιτέρω εσωτερική εξερεύνηση. Βλέπεις τους χαρακτήρες να μάχονται με τις επιθυμίες τους και τις "ταμπέλες", που η ίδια η κοινωνία τους έχει βάλει, στο σήμερα και ίσως στο για πάντα. Αυτή η πάλη δεν έχει ημερομηνία λήξης. Ταράζεσαι, μπαίνεις στη θέση τους, παλεύεις κι εσύ μέσα σου να πάρεις θέση και σε αναλογία με τη δική σου ζωή.
Η παράσταση ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Ξεκινάει σχεδόν με το που μπούμε στο φουαγιέ και εξαπλώνεται σε όλο το χώρο. Και οι τρεις ηθοποιοί σιγά σιγά απογυμνώνονται μπροστά μας, αξιοποιώντας όλα τα εκφραστικά τους μέσα. Η εκφραστικότητα στο πρόσωπο του Αργύρη Ξάφη μαγνητίζει, δίνοντας ανθρώπινη δραματική και θεατρική υπόσταση στον Λέβιν. Η Δέσποινα Κούρτη είναι αερικό που σταδιακά σπάει αναδεικνύοντας τις εσωτερικές συγκρούσεις της Καρένινα. Πολύ ωραία παρουσία και ο Δημήτρης Γεωργιάδης στο ρόλο του Βρόνσκι και στους υπόλοιπους ρόλους που ενσαρκώνει.
Η Καρένινα της εποχής μας φωνάζει στοπ.
Η ομάδα ΠΥΡ, με σεβασμό στο κλασικό κείμενο του Τολστόι, παίρνει ξεκάθαρη θέση απέναντι στο διαχρονικό ζήτημα της γυναικείας χειραφέτησης. Και μπράβο τους! Γιατί το θέατρο και οι άνθρωποί του οφείλουν να παίρνουν θέση απέναντι σε ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο και την κοινωνία αιώνες τώρα...
Η Καρένινα είναι ένα ταξίδι στο ενδιάμεσο, στο ασυνείδητο, για να βρούμε τον εαυτό μας. Ίσως τότε δε φοβόμαστε τη ζωή και βρούμε τη διέξοδο που ψάχνουμε...
Commentaires