Περίμενες ποτέ πως μια τσάντα θα σου άλλαζε τη ζωή;
Ούτε η Σοφία (Φαίη Ξυλά) το περίμενε.
Το κουδούνι χτυπά και ένας άγνωστος φέρνει στο σπίτι της ένα σακίδιο.
Το backpack αυτό έχει κεντημένο πάνω του ένα ρόδο, και γράφει το όνομά της.
Ψάχνει τα πράγματά της. Δεν της λείπει το σακίδιο της.
Πως γίνεται να της παραδώσουν κάτι που δεν το έχασε ποτέ;
Ο Μάριος (Χρήστος Σπανός), μπαίνει στη σκηνή με το backpack, και η ιστορία ξεκινά να ξετυλίγεται.
Πρόκειται για το σακίδιο της κολλητής της φίλης. Εκείνη ήθελε να της το παραδώσει ο άγνωστος στη Σοφία, Μάριος.
Μέσα υπάρχει υπάρχει ένα γράμμα.
Τρομερά μυστικά πρόκειται να βγουν μέσα από αυτό το σακίδιο.
Μια αυτοκτονία, ένα σεντούκι με λεφτά, και οι αλήθειες που ίσως κανείς δε θα ήθελε να μάθει.
Οι χαρακτήρες του έργου, είναι καθρέφτης της προβληματικής κοινωνίας στην οποία γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε.
Μια προβληματική οικογένεια, θα φέρει στον κόσμο ένα προβληματικό παιδί, που θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας προβληματικός* άνθρωπος, ανεξάρτητα το γένος ή το φύλο του.
*Να σημειώσω εδώ πως ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον όρο "προβληματικός", αλλά θαρρώ πως υπάρχει μια χρυσή τομή, όπου οι απόψεις μας συμπίπτουν.
Ένα άτομο που δε θα λάβει την αγάπη και τη στήριξη που του αξίζει-αγαθά που αξίζουν σε όλους- δε θα μάθει ποτέ πως να τα προσφέρει.
Μόνιμα θα αναζητά πρότυπα που θεωρεί πως λείπουν από τη ζωή του, και συνεχώς θα πέφτει σε λάθη, που μόνο δεινά θα του προκαλέσουν.
Κι όταν φτάσει στο απροχώρητο και απαιτήσει την αγάπη που του αρμόζει, τότε ξεκινά το πραγματικό μαρτύριο και για τις δυο πλευρές.
Γιατί η αγάπη δεν αποκτάται ποτέ με τη βία.
Αν δε σου δοθεί απλόχερα, δε θα την κερδίσεις μόνος.
Και είναι πολύ άσχημο να υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει να αγαπά.
Και είναι φαύλος ο κύκλος της αγάπης.
Για να μάθεις να αγαπάς πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου, αλλά για να αγαπήσεις τον εαυτό σου πρέπει να σε αγαπήσουν.
Το «Backpack» είναι ένα έργο για να μας θυμίσει πόσοι άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν, υπάρχουν εκεί έξω.
Πόσοι άνθρωποι που το τέρας του πόνου θέριεψε μέσα τους, και μετέτρεψε τους ίδιους σε τέρατα.
Μολαταύτα έμεινα με μια απορία.
Γίνεται δύο "σπασμένα" άτομα, να ενώσουν τα κομμάτια τους και να πορευτούν μαζί;
Υπάρχει άραγε ελπίδα για όλους ή για κάποιους είναι ήδη πολύ αργά;
Εσύ θα ανοίξεις το backpack σου;