Παρακολουθήσαμε πρόσφατα την παράσταση «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», με αφορμή την καλοκαιρινή της περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Η διασκευή της γεμάτης σαρκασμό κωμωδίας του Μολιέρου στόχευσε την πληρέστερη ψυχαγωγία των θεατών της παράστασης, μέσω της σκηνοθεσίας των Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια.
Ένας πλούσιος Γάλλος, εν ονόματι Αργκάν, υποφέρει από μια βαριά και χρόνια ασθένεια, την οποία κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει, εκτός από τον ίδιο. Η παρανοϊκή αρρωστοφοβία του καθιστά τον εαυτό του αντιπαθητικό, μα και ευκολόπιστο, με αποτέλεσμα να γίνεται συχνά θύμα στυγνούς εκμετάλλευσης και φοβερών καταστάσεων.Η σκηνοθεσία της παράστασης από τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Μανώλη Δούνια υπηρέτησε στο μέγιστο τα κύρια μηνύματα του έργου, που σατιρίζει τα θεμελιώδη ζητήματα της υποκρισίας, της φιλαργυρίας και του αδικαιολόγητου φόβου. Σε αισθητικό επίπεδο, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τη σκηνογραφία του Γιώργου Γαβαλά και τα κοστούμια της Αλεξίας Θεοδωράκη, παρουσίασε τον εξτρεμιστικά αλλόκοτο και κωμικοτραγικό «κόσμο» του Αργκάν.
Ιδιαίτερος έπαινος χρειάζεται να δοθεί και για την εύστοχη κατασκευή μηχανημάτων «θεραπείας», που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της παράστασης, αφού κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού, προκαλώντας του ατελείωτο γέλιο.
Στον ρόλο του υποτιθέμενα φιλάσθενου Αργκάν, ο Αιμίλιος Χειλάκης αποτύπωσε τον ανισόρροπο ψυχισμό του χαρακτήρα με ευφυώς συναισθηματικό τρόπο, εκφράζοντας τις βαθιές του ανασφάλειες, καθώς και την αδυναμία ευθυγράμμισής του με την πραγματικότητα. Κατόρθωσε να κάνει τον κοινό να τον συμπονέσει, καθιστώντας τον αγαπητό, παρά τα ισχυρά του ελαττώματα.
Η Αθηνά Μαξίμου κρίθηκε απολαυστική, ενσαρκώνοντας τον ρόλο της «σαρωτικής» Τουανέτ, οικονόμου του Αργκάν, αναδεικνύοντας την αξιοθαύμαστη, κωμική της «στόφα» και τα πολύπλευρα, εκφραστικά της μέσα, που συνέθεσαν μια πρωτότυπη και σύγχρονη ερμηνεία.
Η Μυρτώ Αλικάκη, ως η δεύτερη σύζυγος του Αργκάν, Μπελίνα, διατύπωσε με ενάργεια και έντονη ισχύ τη δολοπλοκία και τον αμοραλισμό, από τα οποία διακατέχεται ο ρόλος. Η χαμηλή τοποθέτηση της φωνής της και η «στιβαρή» κινησιολογία της τόνισαν τη σιγουριά της για τη χειραγώγηση του συζύγου της από εκείνη και την οπορτουνιστική στάση ζωής της.
Συναπαρτίζοντας τον εξαίρετο αυτόν θίασο με τους προαναφερθέντες, η Βίκυ Διαμαντοπούλου ξεχώρισε για την αισθαντική, αλλά και δυναμική της ερμηνεία, ως η ρομαντική Αγγελική, κόρη του Αργκάν. Ο Δημήτρης Φιλιππίδης κέρδισε την προσοχή του κοινού, υποδυόμενος τον υποκριτή γιατρό του Αργκάν, μέσω του πομπώδους ύφους, που εξέπεμπε. O Νίκος Γκέλια ενσάρκωσε τον αδελφό του Αργκάν με υποκριτική μαεστρία, καθώς διασαφήνισε τον μεγάλο ζήλο του να αφυπνίσει τον αδελφό του από τις τραγικές του ψευδαισθήσεις. O Θοδωρής Ρωμανίδης με αληθοφάνεια υποδύθηκε τον χειριστικό πατέρα του υποψήφιου γαμπρού της Αγγελικής. Με περίσσεια χάρη και επιτηδευμένη κομψότητα, ο Παναγιώτης Γαβρέλας ερμήνευσε τον Κλεάνθη, τον μεγάλο έρωτα της Αγγελικής, ενώ ο Γιώργος Ζυγούρης διακρίθηκε από κωμική ευστοχία και ευφυΐα, ως ο υποψήφιος γαμπρός της Αγγελικής.
Σε ολιστικό επίπεδο, η παράσταση αποτύπωσε πλήρως τα σημαντικά θέματα, με τα οποία το έργο του Μολιέρου καταπιάνεται, καθώς και τη σαρκαστική αντιμετώπιση, που ο ίδιος ο συγγραφέας έδωσε. Η δύναμη του σαρκασμού στο θέατρο είναι το «κλειδί» για την ουσιαστική ευαισθητοποίηση των θεατών, παράλληλα με την ψυχαγωγία και η συγκεκριμένη παράσταση μας το απέδειξε περίτρανα!
Απόστολος Ιωαννίδης
Comments