Πως μπορείς να επιβιώσεις στην κοινωνία του σήμερα;
Είναι η κοινωνία που ζούμε, διαφορετική από τη χθεσινή;
Αν με ρωτάς, ίσως όχι και πολύ.
Η πείνα θερίζει. Η εγκληματικότητα καλπάζει. Ο φόβος μας κατακλύζει.
Αναρωτήθηκες όμως το γιατί;
Γεννιούνται κάποιοι άνθρωποι περιθωριακοί, «κακοί», ή η ίδια η κοινωνία τους σπρώχνει προς τη σκοτεινή της πλευρά, για να δείξει τελικά πόσο εύρυθμη είναι, και πόσο αποτελεσματικά τους αντιμετωπίζει;
Τρεις νέοι άνθρωποι, όλοι με διαφορετικούς χαρακτήρες, καλούνται να αντιμετωπίσουν το νόμο, αλλά και τις ίδιους τους εαυτούς τους, καθώς η μόνη διέξοδος στο πρόβλημα τους, φαίνεται να είναι η ληστεία μιας τράπεζας.
Κάτι όμως πάει στραβά.
Ένας πυροβολισμός. Ένας πυροβολισμός που βρίσκει στόχο.
Γιατί όμως ο άνθρωπος καταφεύγει σε τόσο ακραίες πράξεις; Είναι η εύκολη λύση ή η λύση πανικού;
Δεν είμαι ειδικός ούτε τον υποκρίνομαι.
Απλά αναρωτιέμαι.
Το έργο ξεκινάει δυναμικά, καθώς οι τρεις πρωταγωνιστές μας, ορμούν στη σκηνή, που αποτελεί και το κρησφύγετο τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν από το ανθρωποκυνηγητό που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους, μετά τη ληστεία και την ανταλλαγή πυροβολισμών.
Υπάρχει έντονη ανησυχία μεταξύ τους, μιας και πάνω στη συμπλοκή ένας αστυνομικός σωριάστηκε στο έδαφος.
Ο μεγάλος αδερφός, ο Κοσμάς (Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου) είναι ο εγκέφαλος της επιχείρησης, βαθιά πολιτικοποιημένος, και η φωνή της λογικής. Ο μεσαίος, ο Τάσος (Λυκούργος Μπαδράς), ο πιο θερμοκέφαλος και συνάμα ονειροπόλος, φαίνεται να έχει περάσει πολύ καιρό από τη ζωή του σε σωφρονιστικό ίδρυμα, ενώ ο μικρότερος ο Στέλιος, είναι φοιτητής της σχολής καλών τεχνών και βαθύτατα εξαρτημένος από ουσίες(πράγμα που ο Βασίλης Τριανταφύλλου, αποδίδει εκπληκτικά επί σκηνής).
Οι ώρες μέσα στη «φωλιά» τους, μετατρέπονται σε μέρες, και μέσα σε αυτές τις μέρες, ο φόβος και η παράνοια θεριεύουν, και έρχονται να βυθίσουν τους τρεις πρωταγωνιστές στο σκοτάδι τους.
Μια γυναίκα τους ενώνει, και είναι η ίδια γυναίκα που τους χωρίζει.
Πώς αυτή η γυναίκα θα επηρεάσει την έκβαση των αποφάσεων τους;
Πως θα σπάσουν τα δεσμά που μόνοι τους τελικά έσφιξαν περισσότερο γύρω από τα κορμιά τους;
Καθ' όλη τη διάρκεια του έργου, οι αναφορές στον Προμηθέα, αλλά και οι παραλληλισμοί που γίνονται με αυτόν, δείχνουν πως η ανθρώπινη φύση είναι πλασμένη έτσι ώστε να μην είναι ποτέ πραγματικά ελεύθερη. Και εδώ που τα λέμε, πιστεύεις πως είναι;
Όλη μας τη ζωή τη ζούμε με κανόνες. Άλλοι είναι δίκαιοι και σωστοί, αλλιώς θα κυριαρχούσε το χάος. Άλλοι άδικοι και καταπιεστικοί, απομυζώντας τη ζωτικότητά μας.
Όλη μας τη ζωή αντιμετωπίζουμε ή ακόμα χειρότερα δημιουργούμε καταστάσεις, στις οποίες βυθιζόμαστε κάθε μέρα πιο βαθιά, χάνοντας κάθε ελπίδα πως κάποιο χέρι θα έρθει και θα μας τραβήξει ξανά στην επιφάνεια…Και τελικά...
Μπορούν τρεις «εκτελεστές» να λυτρωθούν;
Μπορείς εσύ;
«Οι εκτελεστές» είναι μια πολύ δυνατή και πολιτικοποιημένη παράσταση, που αν μη τι άλλο, θα σε κάνει να προβληματιστείς πολύ.
Μας παρουσιάζει τα βία που ασκείτο, και δυστυχώς ασκείται ακόμη, σε βάρος όλων αυτών που στάθηκαν απέναντι σε καθεστώτα απολυταρχίας, μια απολυταρχία, που τελικά μόνοι μας φέρνουμε στην εξουσία, είτε με τις πράξεις μας, είτε με τις ψήφους μας.
Οι πρωταγωνιστές, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους πάνω στη σκηνή, τραβώντας μας μέσα στην τραγική κατάσταση που βιώνουν, και κάνοντας μας μέρος της.
Η σκηνοθεσία είναι ολόσωστη. Όλα και όλοι, μοιρασμένοι όπως πρέπει, δίχως να χάνεται η ισορροπία στη σκηνή.
Μολαταύτα, επειδή οι κινήσεις των πρωταγωνιστών, πολλές φορές είναι γρήγορες και σπασμωδικές, υπέροχα χορογραφημένες (εξαιρετική η δουλειά της κινησιολόγου) όπως δηλαδή πρέπει να είναι σε μια τόσο αγχώδη και τεταμένη κατάσταση, θα σου πρότεινα να μην κάτσεις μπροστά μπροστά. Διάλεξε την τρίτη σειρά. Έτσι, δε θα χρειάζεται να στρέφεις το κεφάλι σου αριστερά δεξιά όλη την ώρα, εκτός αν θες να νιώσεις όλο το στρες που βιώνουν τα παιδιά στη σκηνή. Τότε ναι. Αν μπορείς, κλείσε πρώτη θέση.
Η μουσική που πλαισιώνει την παράσταση, είναι του Στέλιου Σαλβαδόρ ("Μωρά στη φωτιά"), συνεπώς οι παλαιότεροι (όχι εγώ, εγώ είμαι μικρός) μπορείτε να αντιληφθείτε την ένταση, την ταραχή και τη ζωντάνια που κυριαρχεί στη σκηνή.
Οι φωτισμοί και ο ήχος, κρατούν πρωταγωνιστές και κοινό, σε μια συνεχή εγρήγορση, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη.
Ευρυγένης
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12, Αθήνα
κάθε Τετάρτη στις 21:00
Συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία παραγωγής θεάτρου «Από τα έγκατα της Γης»
Διάρκεια 80’
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: ΚΑΝΟΝΙΚΟ: 12 € / ΜΕΙΩΜΕΝΟ (ΑΜΕΑ, Ανεργίας, Φοιτητικά): 8 €
Με χρήση πιστωτικής/ χρεωστικής κάρτας: Στο www.ticketmaster.gr / στο τηλεφωνικό κέντρο: 210 8938111 (Καθημερινές 10:00-21:00 & ΣΚ 17:00-21:00) & στα Εκδοτήρια
Με μετρητά: Εκδοτήρια (18:00 - 21:00)
Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με όλες τις υγειονομικές υποδείξεις που ισχύουν. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική από κάθε θεατή καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής του στον χώρο.
Επίσημα σημεία πώλησης εισιτηρίων της εκδήλωσης είναι τα παρακάτω. Ως εκ τούτου, η Ticketmaster ουδεμία ευθύνη φέρει για εισιτήρια τα οποία έχουν προέλθει από αγορές εκτός του επίσημου δικτύου της και παρέχονται χωρίς καμία απολύτως εγγύηση για την ορθότητα και την ακρίβειά τους.
ΟΡΟΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
Με την ολοκλήρωση της αγοράς σας, αποδέχεστε τους όρους εισιτηρίων του διοργανωτή που αναγράφονται πάνω στο εισιτήριό σας και τους όρους χρήσης που αναγράφονται εδώ.