Review: Ρωμαίος και Ιουλιέτα = LFE (;)

Αχ, Ρωμαίο, Ρωμαίο, γιατί να είσαι ο Ρωμαίος; Μια από τις πιο γνωστές τραγωδίες. Η πιο κλασσική ιστορία έρωτα. Το θαυμαστό αυτό έργο του Σαίξπηρ έχει αγαπηθεί από γενιές και γενιές ανθρώπων, έχει αγγίξει τις έτσι λίγο πιο ρομαντικές ψυχές και φυσικά έχει ανέβει ως θεατρική παράσταση από πολλές διαφορετικές παραγωγές παγκοσμίως στην πορεία των χρόνων. Για αυτό και βρήκα μεγάλη πρόκληση για την παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, να ανεβάσει την συγκεκριμένη παράσταση.  Δεν άφησαν όμως το θεατρικό κοινό απογοητευμένο αφού τελικά παρακολουθήσαμε μια σύγχρονη, φρέσκια και θα τολμήσω να πω ριζοσπαστική εκδοχή του. Μια εκδοχή μέσα από την καλλιτεχνική ματιά του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Ρήγα, ο οποίος με αξιοθαύμαστη αρμονία πρωτοπορεί με τον τρόπο του χωρίς να στερεί από το έργο την αυθεντικότητα και το διαχρονικό μεγαλείο του.

Παρασκευή Δουρουκλάκη (Ιουλιέτα) - Κωστής Καπελλίδης (Ρωμαίος)

Η παράσταση ξεκινά με όλο τον θίασο να τραγουδά με μια φωνή και αμέσως κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού. Πολλά άτομα, άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Με εντυπωσίασαν από την αρχή τα ιδιαίτερα κοστούμια τους και τα παρατηρούσα σε όλη την διάρκεια του έργου. Εξίσου ενδιαφέρον είχαν και τα σκηνικά της παράστασης. Η κίνηση των ηθοποιών δεν περιορίστηκε μόνο πάνω σε αυτή αλλά υπήρχαν σκηνές που διαδραματίζονταν σε απόσταση αναπνοής από το κοινό, μπροστά ακόμη και… κάτω από την σκηνή από ένα μικρό παραθυράκι στο ύψος του εδάφους.

Αισθήματα έρωτα, ενθουσιασμού, αγωνίας, φόβου και άλλα τόσα επικρατούσαν στο χώρο και στην ατμόσφαιρα ταξίδευε μονίμως μια αίσθηση νεανικής ζωντάνιας. Εντυπωσιακή η χορευτική κίνηση των ηρώων καθ’ όλη την διάρκεια του έργου. Οι ερμηνείες ήταν επίσης εξαιρετικές. Ακόμη και από τους νεότερους ηθοποιούς που ήταν σπουδαστές του κρατικού θεάτρου μόλις στο δεύτερο έτος!

Την τραγική εξέλιξη των γεγονότων την γνωρίζουμε όλοι. Δύο παιδιά (γιατί στα αλήθεια περί παιδιών πρόκειται - δεκατριών και δεκαέξι χρονών) προτίμησαν μοιραία να ενωθούν στον θάνατο παρά να χωριστούν στην ζωή!

Θαύμασα τον τρόπο που στήθηκε η τελική τραγική σκηνή θανάτου, καθώς ήταν μεν πολύ έντονη, αλλά αποδόθηκε με έναν εντυπωσιακό χειρισμό, όχι σε σημείο που να μαυρίζει την ψυχή του θεατή. Σκηνοθέτης, ηθοποιοί και όλοι οι συντελεστές τα κατάφεραν και έφευγες από το θέατρο όχι με θλίψη, αλλά με ελπίδα, θαυμασμό και λαχτάρα για τον έρωτα και την ζωή.

Η παράσταση ''Ρωμαίος και Ιουλιέτα'' είναι σίγουρα μια πολύ όμορφη πρόταση βραδινής εξόδου για όλους τους Θεσσαλονικιούς ή όσους σας φέρει ο δρόμος προς τα μέρη μας, που δε θα σας απογοητεύσει.

Βένια Καραγκιόζη

Πληροφορίες για την παράσταση