Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Νυξ: Λος Ιστοριάς Περίεργας» με μόνο εχέγγυο το ταλέντο που, αδιαμφισβήτητα, ξεχειλίζει από τον Γιάννη Νιάρρο και μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι.
Προεξάρχοντος του Γιάννη Νιάρρου οι συντελεστές τις παράστασης καταφέρνουν να μας παρασύρουν σε μία νύχτα γεμάτη ‘’περίεργες’’ ιστορίες που μας θυμίζουν κάτι κι από τα δικά μας. Η επιτυχία του εγχειρήματος υπόκειται ακριβώς σ αυτήν την ευκολία να παρασυρθείς σ ένα γνωστό-άγνωστο κόσμο όπου ο υπερρεαλισμός κυριαρχεί. Η παράσταση αποτελεί μια βουτιά στο υποσυνείδητο και τους ακατέργαστους συνειρμούς που γίνονται σ αυτό με την προσδοκία να τους αναπαραστήσει επί σκηνής. Βασισμένη στα κείμενα του Πάνου Κουτρουμπούση και του Julio Cortasar, ξετυλίγονται συνειρμικά ένα σωρό ιστορίες, ηχητικά διανθισμένες από τους εξαιρετικούς Γιάννη Παπαδόπουλο και Δημήτρη Κλώνη, που δεν περιορίζονται στο να υπάρχουν απλά μουσικά πάνω στη σκηνή αλλά συμβάλλουν κι υποκριτικά.
Από την πρώτη στιγμή μου φθάνεις στον θεατρικό χώρο αντικρίζεις ένα αλλόκοτο σκηνικό χώρο, γεμάτο με σκηνικά αντικείμενα που θα χρησιμοποιηθούν για να εμπλουτίσουν παραστατικά την αφήγηση των εξίσου αλλόκοτων ιστοριών. Η Τζίνα Ηλιοπούλου και Λίνα Σταυροπούλου, που επιμελούνται τα σκηνικά και κοστούμια, καταφέρνουν άρτια να μας εντάξουν στον χαοτικό κόσμο ενός ήρωα που είναι αποφασισμένος να μας αφηγηθεί τις πιο ουσιαστικά ανούσιες ιστορίες. Δεν θα παρακολουθήσεις ένα θέαμα που έχει ως στόχο του να αναστοχαστείς και να κατανοήσεις βαρύγδουπα νοήματα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας βαθύς υπαινιγμός για την σοβαροφάνεια του σύγχρονου θεάτρου που ξεχνά να αγκαλιάσει και τις πιο ανεπιτήδευτες εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής.
Ο Γιάννης Νιάρρος είναι συγκλονιστικός. Αποδεικνύει για άλλη μια φορά, τόσο σκηνοθετικά όσο και υποκριτικά, πως είναι ένα άκρως καλλιτεχνικό πλάσμα που θέλει να χαράξει την δική του πορεία μακριά από φανφάρες και βαρυσήμαντα θεάματα. Ο κόσμος που οραματίζεται αποτυπώνεται άριστα στην σκηνή καθιστώντας αβίαστα συνοδοιπόρους και το κοινό που, αν μη τι άλλο, διασκεδάζει. Η πλαστικότητα των κινήσεων του, η άρθρωση κι ο χρωματισμός της φωνής του σε συνδυασμό με το αστείρευτο ταλέντο του καταφέρνει να σε καθηλώσει. Εξαιρετική μνεία πρέπει να δοθεί και στην Χαρά- Μάτα Γιαννάτου που σε συνεργασία με τον Νιάρρο καταφέρνουν σκηνοθετικά να αναδείξουν το σε μεγάλο βαθμό αυτοσχεδιαστικό και γεμάτο αυθορμητισμό κείμενο του Γιάννη Νιάρρου.
Η παράσταση «Νυξ: Λος Ιστορίας Περιέργας» είναι από εκείνες που αξίζει να δεις, όχι μόνο μια φορά στη ζωή σου αλλά και παραπάνω καθώς καμία δεν είναι ίδια με την άλλη.
Μαρία Ουρανία Καραμέτα
Επί πτυχίω Φοιτήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ