Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ανεβαίνει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων το έργο του Klaus Mann, Mephisto.
Το Mephisto, αποτελεί συνονθύλευμα της πραγματικής ιστορίας του ηθοποιού Γκούσταφ Γκρούντγκενς, και του χαρακτήρα του Γκαίτε, τον Φάουστ, και παρουσιάζεται με την περσόνα του Χέντρικ Χέφγκεν.
Ο Χέντρικ, γεννιέται στην επαρχεία, και ξεκινά την καριέρα του ως ένας άσημος ηθοποιός στα θέατρα του Αμβούργου, με βαθιές κομμουνιστικές πεποιθήσεις, λίγα χρόνια πριν την άνοδο του Ναζισμού.
Όμως ο Χέντρικ είναι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Οραματίζεται ένα ισότιμο θέατρο για όλους. Ένα θέατρο που ο κάθε ηθοποιός, ο κάθε τεχνικός, ο κάθε ταξιθέτης, θα έχει ίσα δικαιώματα και τη θέση που του αξίζει.
Είναι άνθρωπος του κόσμου, και τόσο το όραμα του, όσο και το ταλέντο του, δε μπορούν να χαραμίζονται στα μικρά θέατρα της περιφέρειας.
Έτσι ακολουθεί τις φιλοδοξίες του, αφήνει πίσω τη γυναίκα που παντρεύτηκε από ανάγκη, αλλά και τη γυναίκα αγάπησε χωρίς να λογαριάσει φυλή και καταγωγή, και πηγαίνει στο Βερολίνο, παρακαλώντας για δουλειά το "Δάσκαλο" του. Μέσα σε λίγα χρόνια, από ένας ηθοποιός δεύτερης κατηγορίας, μετατρέπεται στο νούμερο ένα όνομα του θεάτρου του Γ' Ράιχ, και δεν αργεί να του δοθεί η θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
Με τι τίμημα όμως;
Πόσο κοστίζει να απαρνηθείς τα πιστεύω σου και τους ανθρώπους που αγαπάς, για να κατακτήσεις τη ζωή που θεωρείς πως σου αξίζει;
Ο Χέντρικ, ως άλλος Φάουστ πουλά την ψυχή του στο Μεφιστοφιλή, το Διάβολο, που δεν είναι άλλος από το Ναζισμό, και κατακτά όλα όσα ποτέ του ονειρεύτηκε.
Το έργο, πραγματεύεται τον ψυχισμό του ανθρώπου, και το πόσο μακριά από τα πιστεύω του μπορεί να φτάσει, ώστε να πετύχει κάθε του σκοπό.
Ο Νικόλας Βαγιονάκης, πάνω στη σκηνή, μας παρουσιάζει αυτή την ιστορία μέσα από τη δική του, ξεχωριστή σκηνοθετική ματιά και ερμηνεία.
Οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί, οι πορφυρές κουρτίνες, και τα γενικότερα τα έντονα στοιχεία κόκκινου βελούδου, τόσο στο σκηνικό, όσο και στο κοστούμι του Χέντρικ, σε μεταφέρουν σε ένα καμπαρέ άλλης εποχής.
Τους στίχους του τραγουδιού που ερμηνεύει ο Βαγιονάκης, τους υπογράφει ο Γιάννης Κότσιρας.