top of page

Review: Είδαμε... «Τα Ραδίκια Ανάποδα» | "Τι είν’ η ζωή; Τι είν’ ο θάνατος; Υγεία να υπάρχει...". Το γέλιο είναι υγεία.

Εικόνα συγγραφέα: Ανδρονίκη Προκόπη Ανδρονίκη Προκόπη

Δέκατη (θανατερή) χρονιά και ελπίζω για πολλά χρόνια ακόμα, ο Γιώργος Γαλίτης ανεβάζει «Τα Ραδίκια Ανάποδα» στο θέατρο Αργώ.

Θέατρο, Τα Ραδίκια Ανάποδα

Οι καμπάνες, ή μάλλον καλύτερα τα κουδούνια του θεάτρου χτυπούν πένθιμα. Αμέσως μπαίνουμε στο κλίμα. Έτσι κι αλλιώς, ήρθαμε να δούμε δεκατρείς κηδείες. Στο τρίτο κουδούνι, ήρθε... η ώρα μας...

Ο Χάρος, αφού μας έχει υποδεχτεί διά της φωνής του από τη στιγμή που χτυπάνε τα κουδούνια, ντυμένος στα μαύρα, εμφανίζεται μπροστά μας και μας καλωσορίζει προσκαλώντας μας να παρακολουθήσουμε ή να θρηνήσουμε σε αυτούς τους δεκατρείς επικήδειους. Γλυκός αλλά και κυνικός ταυτοχρόνως, συνομιλεί και αλληλεπιδρά με τον κόσμο, παίρνει μέτρα από έναν θεατή, το επόμενο "θύμα" του. Πάνω απ’ όλα η δουλειά. Και η υγεία φυσικά...


Θέατρο, Τα Ραδίκια Ανάποδα

Δεκατρείς επικήδειοι περνάνε σχεδόν χωρίς ανάσα. Ούτε που συνειδητοποίησα πότε πέρασε το δίωρο της παράστασης. Ο αξεπέραστος Γιώργος Γαλίτης κλαίει και οδύρεται τους δεκατρείς ρόλους που υποδύεται και συνάμα κάνει εμάς να κλαίμε από τα γέλια. Είμαι σίγουρη ότι σε κάθε παράσταση αυτοσχεδιάζει διαφορετικά και βάζει στοίχημα πόσο θα γονατίσει τους θεατές.

Έχοντας κάτι από τους παλιούς αγαπημένους Έλληνες και ξένους κωμικούς του σινεμά (κάποιες φορές μου θύμισε τον Καλό μας Άνθρωπο - Θανάση Βέγγο - αλλά και τον, προσωπικά λατρεμένο μου, Robin Williams), μοιράζει άφθονο γέλιο αλλά και προβληματισμό. Επιβεβαιώθηκα, για πολλοστή φορά, ότι κωμωδία χωρίς πολιτικό σχόλιο δεν είναι κωμωδία. Κι αυτό ο Γιώργος Γαλίτης το υπηρετεί επάξια χρόνια τώρα κι από αυτό το έργο και από άλλες παραστάσεις αλλά και από τις αμέτρητες εύστοχες γελοιογραφίες του.

Είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του! Σαρώνει τη σκηνή, τόσο που δε χορταίνεις να τον βλέπεις και να τον χειροκροτείς. Εμένα ακόμα πονάνε τα χέρια μου από το χειροκρότημα.


Θέατρο, Τα Ραδίκια Ανάποδα

Η επιλογή των κομματιών ήταν μια ακόμα έκπληξη. Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι κλασικά κομμάτια, όπως το "Requiem" του Mozart, ή γνωστά τραγούδια, όπως "Ο πιο καλός ο μαθητής" – διασκευασμένα, θα φέρουν τόσο γέλιο σε σημείο να πονάει το στομάχι.


"Τι είν’ η ζωή; Τι είν’ ο θάνατος; Υγεία να υπάρχει...". Το γέλιο είναι υγεία.

Αφού εισπράξαμε τη "χειραψία των συλλυπητηρίων" κατά την έξοδο, φύγαμε με μια τρομερή αναζωογονητική διάθεση από το θέατρο. Θα ζω για να τη θυμάμαι αυτή την παράσταση!





Comments


Φόρμα Εγγραφής
Συμπλήρωσε το mail σου για να ενημερώνεσαι όταν ανεβαίνει ενδιαφέρον review ή συνέντευξη στο site μας

 

6972244897

  • Facebook
  • Instagram

©2021 by We Love Theater. Proudly created with Wix.com

bottom of page