Η ηθοποιός Χρύσα Παπά μας μιλάει για το ταξίδι της, που διανύει με μεγάλη επιτυχία τον δεύτερο χρόνο, με τον καθηλωτικό μονόλογο «Σέρρα, η ψυχή του Πόντου».
Η ταλαντούχα ηθοποιός γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και από το 2000 εργάζεται επαγγελματικά στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, σημειώνοντας μια αξιοσημείωτη πορεία. Εφαλτήριο ήταν η αποφοίτηση της, την ίδια χρονιά, από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Προσκήνιο και η συνεχής θέληση της για αυτοβελτίωση κι εξέλιξη την οδήγησε να είναι πλέον μια από της πιο αξιόλογες παρουσίες στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.
Λίγα λόγια για το έργο:
Μία ηθοποιός. 12 ρόλοι.
Η Λεμονιά παρουσιάζεται στο κοινό για να αφηγηθεί την ιστορία
του πατέρα της, του Γαληνού Φιλονίδη. Μια ιστορία που ξεκινάει το 1915 και ολοκληρώνεται το 1962, στην Τραπεζούντα και άλλες περιοχές του Πόντου, στην Αμπχαζία και στο Καζακστάν.
Ο Γαληνός διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες, δοκιμάζονται οι ηθικές του αρχές κι έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και τις τρικυμίες της ψυχής, ενώ στο πρόσωπο του και στην πορεία του αντανακλούν τα δεινά των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων.
Ένα έργο γεμάτο έρωτα, μυστήριο, ραδιουργίες, τρυφερότητα, αγάπη, εξαθλίωση και αξιοπρέπεια. Ένα ταξίδι που γράφει η ζωή, που φαντάζει με τις φλόγες του χορού της φωτιάς, του χορού Σέρρα. «Είναι μια ιστορία γεμάτη έρωτα, αγάπη, τρυφερότητα και παράλληλα βία και σκληρότητα που προέρχεται από τα τόσο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της εποχής, την Σφαγή των Αρμενίων, την Γενοκτονία των Ποντίων και αργότερα τα βασανιστήρια των Ποντίων στην Σοβιετική Ένωση.»
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση του Γαληνού με την Ταλίν; Τι ήταν αυτό που έκανε αυτή τη σχέση να αντέξει τόσες δυσκολίες;
Χ.Π.: «Αυτό το υπέροχο έργο είναι μια ερωτική και οικογενειακή ιστορία, που στην παράσταση ξεκινάει το 1915 και ολοκληρώνεται το 1962. Είναι μια ιστορία γεμάτη έρωτα, αγάπη, τρυφερότητα και παράλληλα βία και σκληρότητα που προέρχεται από τα τόσο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της εποχής, την Σφαγή των Αρμενίων, την Γενοκτονία των Ποντίων και αργότερα τα βασανιστήρια των Ποντίων στην Σοβιετική Ένωση. Όσο εξελίσσεται η παράσταση βλέπουμε πώς οι ζωές των ανθρώπων επηρεάζονται από όλα όσα γίνονται γύρω τους. Και πώς αλλιώς; Δεν γίνεται να μην επηρεαστούν.
Ο έρωτας τώρα του Γαληνού με την Ταλίν είναι ένας έρωτας που προκύπτει μέσα σε κείνα τα χρόνια…Αυτοί οι δυο άνθρωποι γοητεύτηκαν ο ένας από τον άλλο, ερωτεύτηκαν και αγαπήθηκαν βαθιά. Παρόλο που προσπάθησαν να το αποφύγουν, παρόλο που η ζωή και οι εξορίες τους χώρισαν…Αυτό που με συγκινεί βαθιά σε αυτή τη σχέση είναι το πώς αυτοί οι άνθρωποι, και πολλοί άλλοι σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, "πιάνονται " από τον έρωτα για να επιβιώσουν σε καιρούς πολέμου… Ο έρωτας λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη τότε… και πάντα!»
Καλείστε να ενσαρκώσετε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, που εναλλάσσονται διαρκώς. Ποιος ρόλος ήταν ο πιο δύσκολος για εσάς;
Χ.Π.: «Στην σκηνή παρουσιάζομαι ως η Λεμονιά, η κόρη του πατέρα της ιστορίας, για να αφηγηθώ την ιστορία του πατέρα μου. Σε αυτή την αφήγηση υποδύομαι 12 διαφορετικούς ρόλους… Για είμαι ειλικρινής δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα…Έγινε κάπως εύκολο με πολύ δουλειά που έγινε στις πρόβες και με δουλειά που συνεχίζω να κάνω…Αλλά αγαπώ τόσο πολύ αυτό που κάνω, που δεν μου φαίνεται δύσκολο… Δεν με δυσκόλεψε κάποιος ρόλος ιδιαίτερα, θα έλεγα ότι όλοι είχαν και έχουν απαιτήσεις. Δεν θέλω να βάζω τον τίτλο του δύσκολου σε κάθε ρόλο που κάνω, αλλά να λειτουργεί για μένα ως πηγή έμπνευσης… Μέσα από αυτή την διαδρομή τους έχω αγαπήσει όλους…»
Πώς ήρθε στη ζωή σας αυτός ο ρόλος;
Χ.Π.: «Αυτό το έργο, το «Σέρρα», είναι πρώτα από όλα μυθιστόρημα. Στα πλαίσια της αγάπης μου για τα βιβλία, το είχα διαβάσει και το αγάπησα αυτό το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου. Κάποια χρόνια μετά μου έγινε η πρόταση. Είμαι πολύ ευγνώμων σε αυτή την συνάντηση με αυτό το έργο και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα. Είμαι επίσης ευγνώμων γιατί έχω την δυνατότητα μέσω της τέχνης του θεάτρου να πω αυτή την ιστορία που είναι συγκλονιστική και που γιορτάζει το μεγαλείο της ζωής και της συγχώρεσης.»
«Είναι εξίσου σπουδαίο που σε αυτή την εποχή που ζούμε μπορούμε και μπορώ να μιλήσω μέσω της τέχνης του θεάτρου για αξίες… για αγάπη, τη συγχώρεση, την ισότητα, και κυρίως την ένωση των ανθρώπων, που φυσικά και δυστυχώς όλα αυτά για να τα δούμε πρέπει να περάσουμε μέσα από τον δρόμο της σκληρότητας και του διχασμού. »
Τι έχει κερδίσει η Χρύσα Παπά ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος από τη "Σέρρα";
Χ.Π.: «Πολλά… τα οποία στο σύνολο τους θα αντιληφθώ όταν ολοκληρωθεί αυτή η δουλειά… Είναι σπουδαίο μια παράσταση που αγάπησα και αγαπήσαμε όλοι όσοι δουλέψαμε γι’ αυτή την δουλειά, που αγαπήθηκε τόσο από τον κόσμο… Είναι εξίσου σπουδαίο που σε αυτή την εποχή που ζούμε μπορούμε και μπορώ να μιλήσω μέσω της τέχνης του θεάτρου για αξίες… για αγάπη, τη συγχώρεση, την ισότητα, και κυρίως την ένωση των ανθρώπων, που φυσικά και δυστυχώς όλα αυτά για να τα δούμε πρέπει να περάσουμε μέσα από τον δρόμο της σκληρότητας και του διχασμού.
Αυτό που λέω πάντα και που είναι το μεγαλύτερο κέρδος και δικό μου και των ανθρώπων που παρακολουθούν την παράσταση, είναι ένα ταξίδι που γίνεται κάθε μέρα στην παράσταση με εμένα και τους θεατές…Ένα ταξίδι ιστορίας, ανθρωπιάς και κάθαρσης…»
Μαρία Ουρανία Καραμέτα